Een jaar geleden fokte ik een nestje zilveren labradors, waarin Bo werd geboren.  De eigenaars van Bo hadden de eerste keuze in het nest dus ze namen het mooiste teefje in donker zilver.  Net zoals altijd had ik mijn uiterste best gedaan om de pups een goede basis mee te geven, ze waren opgegroeid in huis en hadden kennis gemaakt met allerlei geluiden, bezoekers en situaties. Ze werden ook dagelijks geknuffeld en gepakt zodat ze al van jongs af aan konden ervaren dat ze vertrouwen konden hebben in mensen. Nadat Bo was afgehaald, hoorde ik niets meer van hen.

Bo is terug

Maar 7 maanden later krijg ik plots telefoon met de vraag of ze Bo kunnen terugbrengen want ze beantwoordt niet aan de verwachtingen. Bo heeft nogal een sterke persoonlijkheid en ze gehoorzaamt niet goed. Ze valt uit naar auto’ s, ze doet vaak dingen stuk en ze verdedigt haar speeltjes. Ook pakt ze allerlei spullen in huis en daar sjouwt ze dan mee rond of ze bijt ze stuk. Op een keer sprong ze zelfs op tafel toen er bezoek was en at slurpte ze een bord soep leeg. De volgende morgen wordt Bo met haar paspoort en haar stamboom bij mij afgezet.

De donkere schone begroet mij hartelijk en komt binnen alsof ze hier nooit is weggeweest. Ze springt al dadelijk met haar poten op het aanrecht en steekt haar kop in de vuilbak.  Ik zeg tegen haar : ‘plezant zenne (dat is Antwerps, in het beschaafd Nederlands is dat ‘ leuk hoor’), kon je je nu eens niet gedragen daar ???’  Ze trekt een onschuldig gezicht, zo van ‘wie, ik ?

Aan deze vrolijke dame ga ik duidelijk nog werk hebben ! Ik zal dan maar mijn eigen hond op internaat nemen…

Op latere leeftijd opvoeden

Vroeger, vooraleer de positieve methode bekend was, wachtten de meeste mensen totdat een hond 6 maanden was om hem te beginnen opvoeden. En dat gaat ook nog. Alleen moet je dan eerst het foute gedrag, dat wat de hond zichzelf heeft aangeleerd, afleren om dan het juiste gedrag te installeren. En dat moet ik nu met Bo ook doen. Nadat ik haar de eerste dagen goed heb laten rennen en spelen zodat ze goed afgereageerd is, begin ik met haar duidelijk te maken wat de gezinsregels hier zijn. Er wordt gewacht aan de deur, poten horen niet thuis op het aanrecht, geen honden in de zetel, er wordt gewacht op het commando vooraleer te beginnen eten. Bo kijkt erg verbaasd wanneer ik ‘foei’ zeg en haar met een duwtje laat weten dat iets niet toegelaten is. Ze is niet zo vaak begrensd en dat is nieuw voor haar. Maar net zoals haar grootmoeder, die jaren geleden mijn eerste fokteef was, is ze zeer intelligent en ze leert vlot. Ook de basistraining gaat enorm vlot;  zitten, liggen, blijven, loslaten, volgen… allemaal geen probleem voor deze pientere dame. Al snel weet ze ook dat auto’s niet hoeven achterna gejaagd te worden en ze wandelt mooi mee aan de lijn. Samen met mijn Roxy leer ik haar om naast de fiets te lopen en regelmatig doe ik met de twee meisjes fietstochten in Nederland, net over de grens, daar is fietsen met een hond toegelaten. Op het commando ‘naast’ komen ze allebei flink aan de rechterkant van de fiets lopen. Ik kan zo andere fietsers, mensen met honden en ruiters passeren en ze blijven mooi naast mij , op het commando ‘vrij’ weten ze dat ze terug in de velden mogen rennen.

Om de gehoorzaamheid nog op een hoger niveau te brengen zodat ze zich ook bij andere mensen goed zal gedragen, besef  ik dat er nog twee dingen met Bo moeten gebeuren; enerzijds moet ze flexibeler worden en anderzijds moet het gehoorzame gedrag nog ingebakken worden in haar persoonlijkheid. Ik zal dus de puntjes op de i moeten zetten.

Flexibiliteit

Wanneer je een pup in de eerste levensmaanden op tijd en stond voldoende geeft wat ie nodig heeft namelijk beweging, rust, eten, drinken, warmte en liefde dan krijgt die hond het gevoel dat er voor hem gezorgd wordt en dat hij zelf niet moet instaan voor zijn basisbehoeften. Tegen de tijd dat zo’n hond een maand of 5 is, kan je dan beginnen om hem flexibeler te maken dwz hij moet ook al eens even kunnen wachten vooraleer hij mag gaan spelen. Of het avondeten komt later omdat je naar een feestje moet, geen probleem. De hond weet dat er eten zal komen en dat hij niets anders hoeft te doen dan rustig afwachten. Op die manier creëer je een hond die in balans is, die tevreden is met wat er komt. Wanneer een pup echter in de eerste maanden te vaak een nood heeft gevoeld en hij begint actie te voeren om aan deze behoefte te voldoen, dan krijg je, net zoals Bo een hond die de dingen naar haar hand wil zetten. Het zit’m eigenlijk in kleine dingen; een wandeling krijgen op het moment dat je staat te springen van de energie, niet buiten hoeven te blijven wanneer het guur en koud is, niet te lang alleen blijven als je daar nog niet aan toe bent.  Zo vaak treden mensen bij een jonge pup dit met de voeten en beseffen ze niet hoeveel psychologische schade dit aanricht.  En ja, het kost moeite om deze zorg aan een pup te geven…. Ook ik ga soms met lange benen op stap wanneer het buiten donker en koud is maar als mijn pup beweging nodig heeft, dan doe ik het gewoon. Bo krijgt van mij de eerste weken terug een behandeling alsof ze 10 weken oud is. Ik steek veel energie in haar. Ofwel ben ik aan het trainen of het wandelen, ofwel krijgt ze een beentje, ofwel bevindt ze zich in een situatie waar ze niets verkeerd kan doen namelijk in de hondenweide of een bench. Op die manier kan ze niet langer haar foute gedrag oefenen en raakt ze heel goed afgereageerd. Na verloop van tijd, begin ik meer van haar te verlangen; soms moet ze ’s morgens al eens wat langer wachten voor ze aandacht krijgt en zo maak ik haar flexibeler. Op de duur wacht Bo, net zoals mijn andere honden, tot het ‘aan haar’ is en ze haar portie aandacht krijgt. Het is mooi om te zien hoe ze meer en meer in balans komt en hoe ze een afwachtende houding aanneemt ipv te eisen.

De puntjes op de i zetten

Wanneer je dagdagelijks met een meegaande hond samenleeft, val je terug op een soort automatisme… wanneer er geen problemen zijn, is het ook niet nodig om doorgedreven rangorderegels te gaan toepassen. Je kan dan gewoon door deuren gaan, je hond mee op de zetel laten, hem gewoon eten geven zonder dat hij eerst moet wachten en ja dan gaat alles gewoon zijn gangetje. Een hond die niet de behoefte heeft om alles naar z’n hand te zetten, past vanzelf in je systeem. Met Bo ga ik het gedurende een langere periode helemaal anders aanpakken.  Zij moet  op elk moment van de dag  gehoorzamen en bij al wat ze wil moet ze eerst toestemming vragen. Als ik haar roep moet ze altijd komen, ook wanneer ze maar een paar meter weg is. Spelen is voortaan niet zo maar wat aanmodderen, neen, elk moment dat ik met haar bezig ben, train ik bepaalde vaardigheden. Zo laat ik haar bijvoorbeeld samen met mijn andere honden achter ballen lopen maar ze moeten wachten en alleen degene die zijn naam hoort, mag achter de bal aan. De anderen moeten braaf blijven wachten tot ook zij toestemming krijgen. Natuurlijk worden deze momenten van training afgewisseld met nog heerlijke ontspannen speelmomenten, ze mogen nog veel rennen en dollen met elkaar op het moment dat ze ‘vrij’ hebben gekregen.

Met liefde consequent opvoeden

Sommige mensen denken zwart wit en associëren streng en consequent zijn met harteloos. Dat is natuurlijk niet het geval. Ik hou van honden en ik wil ze een goed leven geven. Het is dus niet omdat ik streng ben dat ik negatief ben, dat is heel wat anders. Mijn honden krijgen uitgebreide knuffelmomenten, ze worden met liefde behandeld en positief getraind met veel beloningen.  Wanneer ik een nieuwe vaardigheid wil aanleren, ga ik op een zachte manier te werk en wordt elke stap in de goede richting beloond. De hond weet immers niet wat de bedoeling is en hij moet het nog uitzoeken. Dat houdt in dat hij ook foutjes mag maken want hierdoor ondervindt hij dat hij dan niet beloond wordt en zo kan hij zich geleidelijk aan het nieuwe gedrag eigen maken. Maar eens het gedrag goed gekend is en ook geoefend met afleiding, dan begin ik wel op mijn strepen te staan. Bij mij moet een hond gehoorzamen, het is niet vrijblijvend. Uiteindelijk doe ik dit opdat hij beter zou kunnen functioneren in de mensenmaatschappij waarvan hij de gevaren niet kan doorzien. Een hond heeft immers geen inzicht in verkeer of hij beseft niet dat hij kan verdrinken wanneer hij in het kanaal springt op een plaats waar hij er niet uit kan. Als je hond op een onvoorzien moment onvoorwaardelijk gehoorzaamt, kan je hem voor gevaren behoeden en anders loopt hij mogelijks in zijn ongeluk.

Bo mag naar een nieuwe thuis

Uiteindelijk, na nog een maand training mag Bo terug vertrekken. Ze is al lang niet meer de rebelse puber die ze was maar wel een gehoorzame, lieve hond. Via sociale media vind ik een gezin met hondenliefhebbers die voldoende tijd hebben om haar de beweging te geven die haar nodig heeft en die deze temperamentvolle dame een goede thuis willen geven. Eind goed al goed !

Tips

• Zorg ervoor dat een pup in zijn eerste levensmaanden alles krijgt wat hij nodig heeft, dan leert hij niet om te eisen

• Enkel en alleen belonen geeft op termijn een hond die niet geleerd heeft dat hij moetgehoorzamen. Een hond heeft ook grenzen nodig

• Leer een hond om flexibel te zijn. Eten, wandelingen en andere leuke zaken hoeven niet altijd op tijd en stond te komen, een hond die al wat ouder is leert om zich aan te passen aan de baas