Loeka is een wondermooi reutje dat eruit ziet als een golden retriever maar dan een maatje kleiner. Het kan zijn dat hij als mini golden gefokt is, die vind je wel hier en daar. Maar het kan ook zijn dat er allerlei ander bloed door zijn aderen stroomt, we weten het niet.  Jammer genoeg heeft deze olijke jongen al heel wat pech gehad in zijn leven. Hij is een weggeefhondje…  Op zeer jonge leeftijd belandde hij al in het asiel. Daar werd hij geadopteerd door een jong koppel waar hij een vijftal maanden verbleef.

Zij gingen echter uit elkaar en Loeka paste niet meer in hun leven, bij geen één van de twee. Hij werd dus weer doorgegeven ditmaal aan een ouder koppel. Loeka was nog niet goed opgevoed geraakt door de omstandigheden en hij vertoonde dus wat probleemgedrag. Hij kon niet wandelen aan de lijn, hij at niet goed, beet aan zijn staart uit nervositeit en frustratie kortom Loeka was totaal niet in balans en gaf heel wat overlast. Deze mensen gingen wel met hem op stap maar ze konden hem niet vrij laten lopen want hij gehoorzaamde niet. Aan de lijn raakte hij niet voldoende zijn energie kwijt.

Het reddertje

Sandra, een vriendin van mij, zag Loeka dagelijks al trekkend aan de lijn voorbijkomen en ze deed een praatje met de moedige maar stilaan wanhopige eigenaars. Toen ze hoorden dat zij wel wat kennis over honden had, gaven ze hem prompt aan haar. Zo kwam Loeka op 1,5 jarige leeftijd al bij de vierde eigenaar. Sandra had al wel twee grote honden en was eigenlijk niet van plan om een derde te nemen maar zij wou Loeka een kans geven en hem op de rails zetten zodat hij uiteindelijk zijn gouden mandje zou kunnen vinden.

Loeka op internaat

Veel mensen blijven jarenlang, soms zelfs een hondenleven lang, worstelen met het feit dat hun hond aan de lijn trekt. Nochtans, eens je weet hoe je het kan afleren is het niet eens zo moeilijk. Sandra is indertijd bij mij veel op les gekomen en ze heeft de techniek ook onder de knie. Om het trekgedrag onder controle te krijgen is het heel belangrijk dat Loeka eerst een aantal dagen flink kan rennen en spelen. In zijn eerste levensmaanden heeft hij veel te weinig de kans gehad om op een gezonde manier zijn energie kwijt te raken dus dat moet eerst gebeuren. Ze gaat elke dag een paar maal met hem op stap en na enkele dagen ziet ze al een veel aangenamere Loeka tevoorschijn komen. Nu is het afleren van het trekken niet zo moeilijk meer. Ze laat aan Loeka weten dat ze de leider is en gebruikt een consequente techniek zodat hij leert dat er geen spanning op de lijn toegelaten is. Wanneer hij mooi naast haar loopt krijgt hij een lekkere beloning. Loeka is een intelligent kereltje. Hij geniet van de individuele aandacht en al gauw loopt hij flink mee. Hij kijkt regelmatig naar haar op, stopt wanneer zij stopt en zet de lijn niet meer op spanning. Dat is al dat.

Al vooraleer ze Loeka adopteerde, had Sandra een vakantie gepland. Ze brengt hem naar mij dan weet ze dat hij in goede handen is en dat haar werk niet teniet gedaan zal worden. Integendeel, ze brengt hem meteen op internaat zodat hij hier verder kan leren om een goede huishond te zijn. Loeka is inimddels gewend om zich aan te passen dus het is voor hem geen enkel probleem om in een nieuwe roedel te functioneren. Hij is heel sociaal tegenover mensen en honden en dat is mooi meegenomen.

Hevig gastje

Ik blijf mij maar afvragen welk bloed er in zijn aderen stroomt… wie weet is het een golden gekruist met een kooikerhondje of met een ander jachthondje… we weten het niet. In ieder geval is Loeka het zonneschijntje in huis. Immer vrolijk en ongecompliceerd. Veel heeft hij niet overgehouden van zijn turbulente leven. Maar ja hij is dan ook niet mishandeld of zo. Alleen heeft hij te weinig structuur en beweging gekregen en dat is nu net wat een jonge hond nodig heeft.  Het grootste probleem momenteel nog is het feit dat hij heel weinig aandacht heeft voor de baas. Wanneer ik met Loeka ga wandelen zie ik dat hij heel erg op de omgeving is gericht… Blaadjes die ronddwarrelen, konijnen in de verte, de wind die alles doet bewegen… Loeka heeft alles gezien. En hierdoor is hij niet bezig met wat ik van hem verlang dus daar zal ik nu vooral op werken.

Aandachtsoefeningen in alle rust

Thuis, in mijn therapiekamer waar het stil is en waar er geen afleiding is, ga ik aan de slag om Loeka te leren in mijn ogen te kijken. Het lijkt moeilijk maar dat is het niet. Een hond is intelligent genoeg om te beseffen dat hij een snoepje verdient wanneer hij oogcontact maakt. Om dit voor mekaar te krijgen, is het belangrijk dat je in de training een secundaire bekrachtiger gebruikt dwz een geluid waarbij de hond weet dat het juist dàt is wat je bedoelde. Ik zeg ‘Loeka’ en wanneer hij in mijn ogen kijkt zeg ik direct ‘yes !’ en dan komt het snoepje. Na een aantal herhalingen gaat dit al heel vlot. Dan vraag ik zijn naam niet meer maar zeg ik ‘yes’ op het moment dat hij uit zichzelf kijkt. Het is belangrijk dat je met dit woordje ‘yes’ heel consequent omgaat; als je het zegt, krijgt de hond ook altijd een snoepje. Wil je niet met voedsel belonen, dan spreek je gewoonweg het woordje niet uit. Mensen vragen mij wel eens of ze ‘flink’ mogen zeggen ipv yes… kijk in principe maakt het mij niet uit maar het moet wel een woord zijn dat de hond niet op andere momenten hoort. Dus als de bomma binnenkomt en ze zegt ‘wat ben jij een flink…’ op het moment dat hij tegen haar opspringt, dan is ze eigenlijk het foute gedrag aan het trainen.

Mierenneuker?

Als kind al was ik altijd al bezig met de kleine details in het leven. Ik plooide de kousen van mijn uniform allebei even ver om, zo ongeveer 1,5 centimeter. En ook in mijn latere leven ben ik altijd oog blijven houden voor de details. Zo zat ik ooit te midden van enorme verbouwingswerken in mijn huis een muur te retoucheren met een klein penseeltje. Mijn vrienden moesten daar altijd om lachen… overal vuil stof en bergen zand. En dan ons An op een laddertje met een piepklein penseeltje. Maar achteraf wanneer de werken achter de rug waren, stond toch iedereen te kijken naar mijn imitatie-stenen die niet van echt te onderscheiden waren. Bij het trainen van honden zijn details ook enorm belangrijk. Dat heeft te maken met het feit dat honden anders denken dan mensen. Het kijken in de ogen maakt dat de hond niet zo zeer gefocused op de buitenwereld is maar dat hij ontdekt dat jij zelf ook een interessant jachtterrein bent. Immers, wanneer hij het juiste gedrag stelt, komt er vanuit jouw zak een ‘prooi’ die hij kan verdienen. Eens ze dat doorhebben, ben je veel interessanter dan de verleidingen in de verte. En wanneer een hond meer naar de baas kijkt, staat hij ook meer open om te gehoorzamen. Dus om honden te trainen moet je misschien een beetje een mierenneuker zijn, een geweldig woord is dat toch ?

Loeka begint het te begrijpen

Onze intelligente Loeka heeft al snel door dat er iets positief volgt wanneer hij in mijn ogen kijkt en al gauw krijg ik meer aandacht van hem. Bovendien ondervindt hij dat hij op tijd en stond krijgt waar hij recht op heeft… eten, drinken, beweging, rust, gezelschap…. Hij hoeft nergens om te vragen, het wordt hem op tijd aangeboden zodat hij nooit te lang in een situatie zit waar hij het moeilijk mee heeft. Daar tegenover staat dat hij mee moet in de structuur die ik hem aanbiedt… Er wordt gehoorzaamd en hij moet respect opbrengen. Aan de deuren moet hij wachten en in mijn ogen kijken, wanneer hij in de auto mag moet hij wachten, wanneer ik de leiband ga aandoen moet hij gaan zitten en rustig zijn. Telkens opnieuw krijgt hij pas wat hij wil als hij tot rust is gekomen. En kijk, de onbesuisde spring in’t veld begint een beetje te bedaren. Tegen de tijd dat Sandra terug uit vakantie komt, is kleine Loeka weeral wat gehoorzamer geworden.

Voor de laatste keer weggegeven?

Sandra raakt zo verknocht aan het vrolijke karakter van Loeka dat ze hem eigenlijk niet meer weg wil doen. Hij is inmiddels opgevoed en heeft zich ontpopt tot een zalige hond… Maar ze verhuist naar de stad en het houden van drie honden, wat oorspronkelijk al niet de bedoeling was, wordt nog moeilijker. Dus ze maakt van haar hart een steen en laat Loeka na lang twijfelen naar een nieuwe thuis gaan. Via dit artikel dat in Woef magazine verscheen, vond ze het ideale baasje. Loeka woont nu bij iemand die dol op hem is, hij maakt elke dag heerlijke wandelingen en wordt doodgeknuffeld. Hopelijk is dit zijn eeuwige gouden mandje !

Tips

• Om een hond te leren niet meer aan de lijn te trekken, moet hij eerst afgereageerd zijn. Geef hem een aantal dagen heel veel beweging, laat hem bij voorkeer los in een hondenwei rennen en spelen. Pas als zijn hoofd vrij is en hij geen overtollige energie meer heeft, kan hij openstaan om te leren.
• Train de aandacht van je hond; als een hond naar je ogen kijkt, staat hij ook open om er op te letten wat je van hem wil.