Roosje op bootcamp
En daar zit ze dan, Roosje, een beetje beduusd te kijken wanneer blijkt dat Lena en haar man Tom vertrekken en ze bij mij achterblijft. Net zoals vele Oosterse rassen reageert ze een beetje anders dan de gemiddelde hond. Ze sluit zich helemaal af en loert een beetje wantrouwig vanachter haar dikke oogleden naar mij. Terwijl andere honden in het begin vaak janken of blaffen, geeft zij geen kik en staat daar maar een beetje zich af te vragen hoe ze nu weer in deze situatie is beland. Ik ga dadelijk met haar een wandeling maken in de hoop dat mij wat gaat vertrouwen en ze wat kan ontspannen. Het wordt een saaie wandeling, Roos doet niets verkeerd maar ze uit ook geen enkel gevoel. Ze kijkt mij niet aan en loopt braaf naast mij. Wanneer ik haar aanspreek reageert ze niet en wanneer ik haar aai zet ze een stap van mij weg, met een uitdrukking van ‘ laat mij gerust ‘. Allee vooruit dan, dan wandelen we zo maar een beetje om de tijd te verdrijven. En zo gaat het de rest van de dag. Het lijkt wel alsof Roos alleen lichamelijk aanwezig is en dat haar geest ergens anders vertoeft. Ik weet dat ik nu nog niets met haar kan bereiken, ik zal eerst haar vertrouwen moeten winnen. Ook de volgende morgen is er nog niets veranderd. Roos staat daar nog steeds ongezellig te wezen.
Haar vertrouwen winnen
Maar geleidelijk aan ontdooit de zwarte schone. Ze begint ook snoepjes aan te nemen, wat weeral nieuwe mogelijkheden schept. Terwijl ze het snoepje aanpakt, voel ik haar dikke lippen aan mijn vingers… het lijken wel twee sponzen, ja het is toch even wennen.
Nu kan ik verder bouwen op al wat Lena tot nu toe al gedaan heeft. Stel dat Roos nog niet zo opgeleid was geweest, dan had ik op een paar dagen tijd niet zoveel vooruitgang kunnen boeken. Maar doordat ze van jongs af aan veel aandacht heeft gehad voor haar baas en er veel getraind is, moet ik alleen de puntjes op de i zetten. Ik leer Roos komen door haar telkens in te halen met een lange lijn. Daarna werk ik met een sleeplijntje zodat ze denkt dat ze los is, maar ik kan haar toch nog controleren. Vervolgens oefen ik de gehoorzaamheid vlak naast de hondenweide waar de andere honden lekker ravotten. Roos is eerst wat afgeleid, maar ik leer haar dat ze mij niet uit het oog mag verliezen en dat ze met mij rekening moet houden, dat de andere honden ook tegen haar vertellen.
Grenzen stellen
Als je wil dat een hond je blijft gehoorzamen, ook al zijn er andere honden in de buurt, is het belangrijk dat de hond leert dat luisteren moet. Een extreme positieve aanpak waarbij de hond bij goed gedrag beloond wordt en waarbij het ongewenste gedrag alleen maar genegeerd wordt, geeft meestal niet het gewenste effect. Want de hond leert dan dat luisteren maar moet zolang hij het zelf wil. En dat is natuurlijk niet het geval. Wanneer een hond zoals Roos bij andere honden komt, dan gaat ze hogere drift, dan heeft ze de neiging haar eigen intuïtie te volgen ipv rekening te houden met de mens naast haar. Maar ik speel kort op de bal. Als ik bijvoorbeeld vraag om te gaan zitten terwijl ze vlak naast een hond staat en ze doet het niet, dan zeg ik direct ‘hey’ en ik geef haar een duwtje in haar zij. Zo leert ze dat mijn stem niet te negeren is, want er volgt dan direct een handeling. Het spreekwoord dat hier bij past is ‘ de daad bij het woord voegen’ Dat is heeeeel belangrijk in hondentraining omdat honden onder elkaar uiteindelijk ook veel meer met daden dan met geluiden communiceren. Roos reageert super op mijn aanpak. Ik zie haar zo veranderen.
Behandeling met andere therapiehonden
En dan is het moment gekomen om mijn stabiele, sociale therapiehonden weer in te zetten. Deze honden kan ik ook sturen vanop afstand dus stel dat Roos in de fout gaat, dan kan ik de honden direct laten weten dat ik niet wil dat ze terug reageren en kan ik ze wegsturen. Maar na al de oefening de voorbije dagen, heeft Roos al begrepen wat ik wil. Ze blijft braaf met mij in contact en gedraagt zich super. Eigenlijk beheerst ze de hondentaal best wel goed maar had ze in het verleden de neiging om de andere honden te domineren. Nu ze haar plaats meer weet, verloopt alles prima.
De natuur steekt er een stokje voor…
Na het internaat spreek ik met Lena af dat ze nog kan komen oefenen als ze dat wil. Maar daar steekt de natuur een stokje voor. Roos wordt iets vroeger dan voorzien loops en aangezien zij gedekt zal worden, zal het oefenen met andere honden nog wat moeten wachten. Zodra een teef loops is en zeker wanneer ze drachtig is en pups heeft, stijgt ze zowiezo in rang. En ja dan gaan de poppen aan het dansen. De rest van onze training zal een paar maanden moeten wachten, tot na het hele puppygebeuren.
In ieder geval, ik ben blij dat ik Roosje heb leren kennen, mijn beeld van Sharpei’s is helemaal opgepoetst.
Het zijn speciale honden, sharpei’s… Uiterlijk doen ze een beetje vreemd aan met hun overschot aan vel en hun dikke, sponzige lippen en ook hun uitstraling is anders dan gewone honden. Roos is een gitzwart ongesteriliseerd teefje van 2 jaar die door haar baasje Lena opgevoed is met veel zorg en liefde. Lena heeft ook heel veel met haar getraind en het resultaat is dan ook super; Roos kent de basiscommando’, zij gaat los mee wandelen, in huis zorgt ze nooit voor problemen. Als ik het zo hoor, is ze dan ook gehoorzamer dan de meeste Sharpei’s die ik al gezien heb.
Het probleemgedrag vastellen
Maar naarmate Roos ouder wordt, begint ze hoe langer hoe meer scherpte tegenover andere honden te vertonen. Wanneer ze een hond ziet terwijl ze aan de leiband is, dan windt ze zich op en ze begint hard aan de lijn te trekken. Los heeft ze al een paar keer ruzie gemaakt, ze viseert dan eerst, verstart en uiteindelijk volgt er dan een conflict. Lena maakt zich een beetje zorgen dat dit gedrag uiteindelijk gaat escaleren en dat Roos gaat evolueren tot een hond die niet meer bij andere honden kan. Dat zou ze heel jammer vinden dus ze komt bij mij te rade.
Tijdens de analyse verneem ik dat Roosje ook niet altijd komt wanneer ze geroepen wordt en dat ze in het bijzijn van honden niet zo goed gehoorzaamt. Net zoals zo veel honden gehoorzaamt ze perfect in een trainingssituatie of binnen in huis, waar er niet veel prikkels zijn. Maar zodra er andere honden in de buurt zijn, denkt Roos waarschijnlijk dat zij alles moet regelen en op zo’n moment neemt ze het leiderschap van Lena niet meer aan. En daar wringt het schoentje. Veel mensen denken dat je niet veel invloed kan uitoefenen op het gedrag van honden onder elkaar, maar dat is niet waar. Wanneer je op en top leider bent, kan je een hond zelfs dan leren hoe je wil dat hij of zij zich gedraagt. Maar dat vraagt een doorgedreven training zodat de hond over heel de lijn blijft luisteren. En daarom beslist Lena om Roos op internaat te laten komen zodat ik eens goed kan bekijken waar het schoentje wringt.
GRATIS PDF
Hondentaal: leer je hond begrijpen en ontdek wat hij je echt wil vertellen
*Vul je e-mail adres hierboven in en ontvang de pdf vol hondeninfo meteen in je inbox.